Σίγουρα όλοι έχετε ακούσει για την Uber. Πλέον είναι εταιρεία με ετήσια έσοδα της τάξεως των $11 δισ. και 22.000 υπαλλήλους. Κατάφερε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να αλλάξει τα δεδομένα στον τρόπο μετακίνησης αφού “αντικατέστησε” έως έναν βαθμό τα ταξί.
Πέραν όμως του προβλήματος που λύνει – γιαυτό άλλωστε την προτιμούν και τόσοι χρήστες παγκοσμίως – όταν ξεκίνησε χρησιμοποίησε μερικούς έξυπνους αλλά και… ανήθικους τρόπους για να αποκτήσει περισότερους χρήστες.
Στους “έξυπνους” συγκεταλέγεται η τοποθέτηση αφισών και αυτοκολλήτων της Uber σε τουαλέτες μπαρ και κλαμπ, ελπίζοντας ότι θα τις δουν αρκετοί… μεθυσμένοι που ψάχνουν τρόπο να γυρίσουν σπίτι τους, αλλά δε θέλουν να οδηγήσουν ή να πληρώσουν πιο ακριβά ένα ταξί.
Ακόμα, σκορπούσε στον δρόμο καρτελάκια της με κωδικούς έκπτωσης ελπίζοντας πως αυτό θα προσελκύσει περισσότερους χρήστες. Αυτό μάλλον το πέτυχε αλλά όχι και με τόσο οικολογικό τρόπο.
Ένας τρόπος όμως που πραγματικά τραβάει το ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι, στις αρχές, κάποιος άνθρωπος της Uber προσποιούταν ότι ήταν οδηγός κάποιας παρόμοιας ανταγωνίστριας εταιρείας και προσέφερε πολύ κακή υπηρεσία στους επιβάτες, με σκοπό να δημιουργήσει κακή εικόνα για την εταιρεία (βλ. Lyft) με την προοπτική πως θα προτιμήσουν την Uber.
Συνήθως τέτοιοι αντισυμβατικοί και δημιουργικοί τρόποι “marketing” που αποσκοπούν στην μαζική προσέλκυση πελατών ονομάζονται Growth Hacks και πολλές εταιρείες τους έχουν υιοθετήσει. Όπως η Airbnb, η Dropbox και η Paypal.