Όσο περνούν τα χρόνια και η τεχνολογία εξελίσσεται, η ανάγκη για συντόμευση διαφόρων πράξεων, λόγω έλλειψης χρόνου, είναι επιτακτική. Συνεπώς μιλώντας για επιχειρήσεις, οι ηγέτες πρέπει να αναπτύξουν την ικανότητα του να κάνουν σωστές ερωτήσεις στην ομάδα τους.
Είναι γεγονός πως στα μάτια των υφισταμένων ο ηγέτης, είναι μία προσωπικότητα η οποία διαθέτει όλες τις απαντήσεις σε τυχόν ερωτήσεις και με αυτό τον τρόπο δημιουργείται μία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι πρακτικά εφικτό.
Ζούμε σε μια εποχή, όπου τα περισσότερα ή και όλα τα πιστεύω παρουσιάζουν ένα τεράστιο ποσοστό αβεβαιότητας. Οπότε πώς θα ήταν δυνατόν κάποιος ηγέτης να θεωρεί ότι κατέχει απαντήσεις για τις σημαντικότερες ερωτήσεις; Μιλάμε απλά για έναν ανίδεο άνθρωπο ή ακόμα και ψεύτη με παντελώς έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Άρα τελικά δεν μιλάμε για μία σχέση εμπιστοσύνης, μεταξύ ηγέτη και υφισταμένων!
Σε αντίθεση λοιπόν, οι ηγέτες θα πρέπει να υποβάλλουν εμπνευσμένες ερωτήσεις, αναζητώντας απαντήσεις και δείχνοντας την ανάγκη τους για βοήθεια. Φυσικά οι περισσότεροι αρνούνται αυτή τη λογική, καθώς αισθάνονται αδύναμοι και ανεπαρκής να φέρουν εις πέρας τα καθήκοντά τους.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η έκφραση της ευπάθειας και το να ζητάς βοήθεια, είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς τους συναδέλφους. Έτσι δείχνεις πως τους εμπιστεύεσαι και περιμένεις να ανταποδώσουν αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα οι ερωτήσεις, και πόσο μάλλον οι σωστές ερωτήσεις, μπορούν να δώσουν λύσεις σε πολλά άλυτα προβλήματα και να φέρουν τους εργαζομένους πιο κοντά.
Όταν αναφέρομαι σε σωστές ερωτήσεις, δεν εννοώ να κάνει κανείς αιχμηρές ερωτήσεις όπως ”Πως θα μειωθεί το κόστος παραγωγής κατά 15%;”, αλλά να προσκαλέσει τους άλλους σε μια διαδικασία συνεργασίας, εργαζομένων και ηγέτη, ώστε να βρεθεί η απαιτούμενη απάντηση. Μια τέτοια ερώτηση θα μπορούσε να είναι η παρακάτω, ”Ποιες είναι οι αναδυόμενες ανάγκες των πελατών μας, που θα μας επιτρέψουν να επεκτείνουμε την παραγωγή μας για να τις ικανοποιήσουμε;”.
Είναι καλό λοιπόν να εστιάζουμε σε ερωτήσεις οι οποίες δίνουν νέες ευκαιρίες και δυνατότητες και δεν συσχετίζονται απόλυτα με τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες της επιχείρησης. Με αυτό τον τρόπο είναι πολύ πιθανό να ξεπεραστεί ο φόβος της αδυναμίας. Δεν είναι αναγκαίο ο ηγέτης να έχει απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Αντιθέτως δείχνουν έναν άνθρωπο αισιόδοξο, με φιλοδοξίες, ο οποίος αναζητά την συνεργασία και τις συμβουλές των ανθρώπων που πλαισιώνουν την επιχείρηση του.
Ακόμα θα μπορούσε ο ηγέτης να επεκτείνει τις ερωτήσεις και σε ένα ευρύτερο φάσμα, όπως αυτό των καταναλωτών. Έτσι η εταιρεία να έχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα και πιο ρεαλιστική για τυχόν προβλήματα και καινοτόμες ιδέες. Πολλές επιχειρήσεις, μέσω διάφορων πλατφόρμων, δημιουργούν ερωτήσεις προς τους καταναλωτές με αποτέλεσμα να καταγράφουν άλματα ανάπτυξης και εξέλιξης. Ένα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η Dominos Pizza, η οποία κοινοποίησε τα αρνητικά σχόλια για τις πίτσες που παρασκεύαζε και ανέμενε προτάσεις από καταναλωτές για την βελτιστοποίηση της. Αυτή η ανοιχτή ερώτηση, δημιούργησε μια χιονοστιβάδα προτάσεων, που αποδείχθηκαν πολύ χρήσιμες.
Με το να κάνεις ερωτήσεις δημιουργείς μια κουλτούρα συνεχούς μάθησης και κριτικής σκέψης, κάτι το οποίο μακροχρόνια μπορεί να αποτελέσει ικανότητα που θα προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην επιχείρηση. Η ενθάρρυνση της εξερεύνησης, δημιουργεί νέες πληροφορίες και απαντήσεις σε προβλήματα. Οι εργαζόμενοι θα αυξήσουν τον ενθουσιασμό τους. Κάνοντας ερωτήσεις, βλέπουν πρόοδο στην εταιρεία αλλά ακόμα και στην επαγγελματική εξέλιξη των ίδιων.
Οι ηγέτες που θέτουν ερωτήσεις έχουν την μεγαλύτερη επιτυχία τόσο στην εκμετάλλευση νέων ευκαιριών, όσο και στην αντιμετώπιση απρόβλεπτων προκλήσεων. Οπότε οι άνθρωποι που εκφέρουν ερωτήσεις είναι αυτοί που επιζητούν την εξέλιξη και συνεπώς την επιτυχία!
Ελισσάβετ Μπίρμπου
