Η Συμφωνία του Bretton Woods επιτεύχθηκε σε μια σύνοδο κορυφής το 1944 που πραγματοποιήθηκε στο New Hampshire των Ηνωμένων Πολιτειών, σε μια τοποθεσία με το ίδιο όνομα.
Η συμφωνία επιτεύχθηκε από 730 αντιπροσώπους, οι οποίοι ήταν οι εκπρόσωποι των 44 συμμαχικών εθνών που συμμετείχαν στη σύνοδο κορυφής.
Οι εκπρόσωποι, στο πλαίσιο της συμφωνίας, χρησιμοποίησαν τον κανόνα του χρυσού για να δημιουργήσουν μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία.
Η συμφωνία διευκόλυνε επίσης τη δημιουργία εξαιρετικά σημαντικών δομών στον χρηματοπιστωτικό κόσμο, όπως:
- Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και
- Η Διεθνής Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, η οποία είναι γνωστή σήμερα ως Παγκόσμια Τράπεζα
Ποια είναι η ιστορία του Bretton Woods;
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, 44 συμμαχικά κράτη συναντήθηκαν στο Bretton Woods, το 1944 για τη Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών.
Εκείνη την εποχή, η παγκόσμια οικονομία ήταν πολύ κλονισμένη.
Τα συμμαχικά έθνη προσπάθησαν να συναντηθούν για να συζητήσουν και να βρουν μια λύση για τα κυρίαρχα ζητήματα που ταλαιπωρούσαν τις συναλλαγές.
Η σύνοδος κορυφής αναζητούσε επίσης πολιτικές και κανονισμούς που θα μεγιστοποιούσαν τα πιθανά οφέλη και τα κέρδη που θα μπορούσαν να προκύψουν από το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα.
Αυτό που προέκυψε από τη διάσκεψη ήταν η συμφωνία του Bretton Woods και το σύστημα Bretton Woods.
Το σύστημα Bretton Woods είναι ένα σύνολο ενοποιημένων κανόνων και πολιτικών που παρείχαν το απαραίτητο πλαίσιο για τη δημιουργία σταθερών διεθνών συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Ουσιαστικά, η συμφωνία ζητούσε από το νεοσύστατο ΔΝΤ να καθορίσει τη σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία για τα νομίσματα σε όλο τον κόσμο.
Το σύστημα βασιζόταν και χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Η κατάρρευση του συστήματος του Bretton Woods
Η υποστήριξη του νομίσματος από τον κανόνα του χρυσού άρχισε να γίνεται σοβαρό πρόβλημα στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Μέχρι το 1971 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον ειδοποίησε ότι η δυνατότητα μετατροπής του δολαρίου σε χρυσό είχε ανασταλεί «προσωρινά».
Η κίνηση ήταν αναπόφευκτα η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι.
Ωστόσο, υπήρξαν αρκετές προσπάθειες από εκπροσώπους, οικονομικούς ηγέτες και κυβερνητικούς φορείς να αναβιώσουν το σύστημα.
Ήθελαν να διατηρήσουν σταθερή τη συναλλαγματική ισοτιμία.
Ωστόσο, μέχρι το 1973 ολόκληρο το σύστημα τελικά κατέρρευσε.
Το νόημα της Συμφωνίας
Παρά την κατάρρευση, η σύνοδος κορυφής και η συμφωνία του Bretton Woods είναι υπεύθυνες για μια σειρά από ιδιαίτερα σημαντικές πτυχές στον χρηματοπιστωτικό κόσμο.
Πρώτα και κύρια είναι η δημιουργία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Και οι δύο θεσμοί παραμένουν ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια οικονομία μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, η συμφωνία ένωσε 44 έθνη από όλο τον κόσμο. Κατάφερε να τα φέρει κοντά για να επιλύσουν μια αυξανόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση.
Βοήθησε στην ενίσχυση της συνολικής παγκόσμιας οικονομίας και στη μεγιστοποίηση των κερδών του διεθνούς εμπορίου.