Συνήθως όταν κάποιος αγοράζει μια μετοχή το σκεπτικό που έχει είναι να την πουλήσει σε μια τιμή υψηλότερη από αυτή που την αγόρασε. Το γνωστό long.
Υπάρχει και μια άλλη τακτική όμως που ονομάζεται short (σορτάρισμα μετοχής) και λειτουργεί με τον αντίθετο τρόπο. Αυτό σημαίνει πως ο επενδυτής που θέλει να σορτάρει, θα βάλει στο μάτι μια μετοχή που για κάποιον λόγο πιστεύει ότι θα πέσει και θα βγάλει κέρδος από αυτό.
Πώς γίνεται όμως αυτό; Ο εν λόγω επενδυτής θα πρέπει να δανειστεί μετοχές (συνήθως μέσω χρηματιστή) από κάποιον που τις έχει ήδη και να τις πουλήσει κατευθείαν. Ύστερα περιμένει να πέσει η τιμή της μετοχής και να αγοράσει τις μετοχές στην νέα χαμηλότερη τιμή. Τέλος θα επιστρέψει τις μετοχές στον χρηματιστή και θα κρατήσει την διαφορά.
Για παράδειγμα: Ο επενδυτής Α παρακολουθεί την μετοχή Χ, της οποίας η τιμή πιστεύει πως είναι υπερβολικά υψηλή και στο κοντινό μέλλον θα πέσει. Ας υποθέσουμε πως η τιμή της μετοχής είναι στα $50 η κάθε μια.
Μέσω του χρηματιστή του ο επενδυτής Α βρίσκει έναν άλλον επενδυτή Β που έχει ήδη μετοχές στην Χ και του ζητάει να δανειστεί 100 μετοχές του. Μόλις της πάρει ο επενδυτής Α, θα τις πουλήσει αμέσως στην τιμή αγοράς για $5,000 ($50 x 100).
Σύντομα, ξεσπάει κάποιο σκάνδαλο για παράδειγμα στην εταιρεία Χ και η τιμή της πέφτει στα $35. Ο επενδυτής Α αγοράζει 100 νέες μετοχές στην νέα αυτή χαμηλότερη τιμή για $3,500 ($35 x 100) και τις επιστρέφει πίσω στον χρηματιστή από τις οποίες της πήρε. Έχοντας ως κέρδος $1,500 ($5,000 – $3,500). Φυσικά θα υπάρχουν και κάποια μικρότερα κόστη όπως η προμήθεια του χρηματιστή, το κέρδος όμως το επενδυτή Α είναι η διαφορά που κράτησε όταν πούλησε 100 μετοχές στα $50 και ύστερα αγόρασε στα $35.
Το shorting αποτελεί μια τακτική που λίγοι επιλέγουν, κυρίως λόγω του ρίσκου που διαθέτει αν τελικά η τιμή αυξηθεί και της υποχρέωσης προς τον χρηματιστή που θα έχει όποιος το κάνει. Μάλιστα πάνω σε αυτό είναι βασισμένη και η γνωστή ταινία The Big Short, όπου ο Michael Burry σόρταρε ενάντια στην αγορά ακινήτων η οποία θεωρούταν η πιο σταθερή.
