Οι επιχειρήσεις που συντελούν την παγκόσμια οικονομία είναι πολλές και διαφορετικές, όπως είναι κι οι τύποι ιδιοκτησίας τους.
Οι άνθρωποι διαφέρουμε μεταξύ μας ως προς τον χαρακτήρα, τη νοοτροπία, τους στόχους και τα ενδιαφέροντά μας.
Είναι επόμενο, λοιπόν, να διαφέρουν κι οι οργανισμοί που διοικούνται παγκοσμίως είτε λίγο είτε πολύ.
Ένα βασικό στοιχείο που συμβάλλει στην αποτελεσματική λειτουργία και την επίτευξη των στόχων τους είναι η δομή τους.
Επομένως, στο συγκεκριμένο άρθρο:
- θα αναφέρουμε ποιοι είναι οι 5 κύριοι τύποι ιδιοκτησίας και
- τα θετικά και τα αρνητικά του καθενός
Ας ξεκινήσουμε με έναν ορισμό για την ιδιοκτησία επιχείρησης:
Τι εννοούμε με τον όρο ιδιοκτησία μιας επιχείρησης;
Η ιδιοκτησία επιχείρησης αναφέρεται στον νομικό κι οικονομικό έλεγχο μιας επιχειρηματικής οντότητας.
Περιλαμβάνει τα δικαιώματα και τις ευθύνες ατόμων ή οντοτήτων που κατέχουν και λειτουργούν μια εταιρεία.
Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων έχουν την εξουσία:
- να λαμβάνουν αποφάσεις,
- να διαχειρίζονται πόρους,
- να αναλαμβάνουν κινδύνους και
- να απολαμβάνουν τα κέρδη ή να επωμίζονται τις ζημίες που δημιουργούνται από την επιχείρηση
Πάμε τώρα να δούμε αναλυτικά ποιοι είναι οι τύποι ιδιοκτησίας:
Ατομική Επιχείρηση
Η ατομική επιχείρηση προκύπτει όταν ασκείτε επιχειρηματικές δραστηριότητες αλλά δε φαίνεται να υπάρχει ξεχωριστή οντότητα.
Δηλαδή, δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των προσωπικών κι επαγγελματικών περιουσιακών στοιχείων κι υποχρεώσεων του ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
Οι ατομικές επιχειρήσεις είναι απλές, εύκολο να ξεκινήσουν κι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους ιδιοκτησίας επιχείρησης.
Επιπλέον, είναι μια καλή επιλογή, αν επιθυμείτε να ξεκινήσετε μια επιχείρηση χαμηλού κινδύνου σε δοκιμαστική βάση και δε σας επιβαρρύνουν με πρόσθετη φορολογία.
Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχει επίσημος διαχωρισμός, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης είναι προσωπικά υπεύθυνος για οποιαδήποτε υποχρέωση της επιχείρησης.
Partnerships
Μαζί με τις ατομικές επιχειρήσεις, τα partnerships είναι οι απλούστεροι τύποι ιδιοκτησίας επιχείρησης όταν εμπλέκονται δύο ή περισσότερα άτομα.
Κανένας από αυτούς τους τύπους συνεργασίας δεν πληρώνει πρόσθετους φόρους.
Υπάρχουν δύο είδη: οι ετερόρρυθμες εταιρείες κι οι LLPs.
- Περιορισμένη ευθύνη: η ευθύνη ενός ατόμου περιορίζεται σε ένα σταθερό ποσό, το οποίο συνήθως αντανακλά την επένδυσή του στην επιχείρηση
- Απεριόριστη ευθύνη: δεν υπάρχει όριο στην ευθύνη κι οι ιδιοκτήτες αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη για τα χρέη των εταιρειών
Ετερόρρυθμη Εταιρεία (Ε.Ε.)
Μια ετερόρρυθμη εταιρεία έχει έναν εταίρο με απεριόριστη ευθύνη, ενώ όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι έχουν περιορισμένη ευθύνη.
Δεδομένου ότι οι εταίροι με περιορισμένη ευθύνη ενέχουν λιγότερο κίνδυνο, έχουν λιγότερο λόγο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Limited Liability Partnership (LLP)
Έχει μόνο μία κατηγορία ιδιοκτητών, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει εταίρος με τον κίνδυνο και την εξουσία της απεριόριστης ευθύνης.
Η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ των ιδιοκτητών, προστατεύοντάς τους από τα λάθη των εταίρων τους.
Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.)
Μια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (LLC) διαχωρίζει τα προσωπικά κι επαγγελματικά περιουσιακά στοιχεία του ιδιοκτήτη.
Αυτό σημαίνει ότι αν η επιχείρησή σας δεχτεί αγωγή ή χρεοκοπήσει, το σπίτι, το αυτοκίνητο και τα χρήματά σας είναι ασφαλή.
Παρόμοια με τις ατομικές επιχειρήσεις και τα partnerships, οι Ε.Π.Ε. δεν αποτελούν φορολογικό βάρος για εσάς.
Είναι μια καλή επιλογή εάν είστε πρόθυμοι να αναλάβετε λίγο μεγαλύτερο κίνδυνο και θέλετε να προστατεύσετε τα περιουσιακά σας στοιχεία.
Δημόσιες Εταιρείες
Υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί τύποι εταιρειών που θεωρούνται ξεχωριστές οντότητες από τους ιδιοκτήτες τους.
Οι συγκεκριμένες εισέρχονται στο χρηματιστήριο, εκδίδοντας μετοχικούς τίτλους.
C Corporation
Μια εταιρεία C είναι μια οντότητα στις Η.Π.Α. που παραμένει ξεχωριστή από τους ιδιοκτήτες της, δηλαδή προσφέρει τη μεγαλύτερη προστασία όσον αφορά την προσωπική ευθύνη.
Οι δημόσιες εταιρείες έχουν ένα πλεονέκτημα όσον αφορά τη χρηματοδότηση κι αυτό είναι η έκδοση μετοχών, οι οποίες αποτελούν μερική συμμετοχή στην ιδιοκτησία μιας εταιρείας.
Επομένως, όταν οι άνθρωποι αγοράζουν μετοχές, αγοράζουν ουσιαστικά μέρος της ιδιοκτησίας και τις αντίστοιχες ευθύνες λήψης αποφάσεων.
Ωστόσο, η ίδρυση μιας δημόσιας εταιρείας κοστίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική δομή.
Όχι μόνο υποχρεούνται από τον νόμο να κρατούν περισσότερα αρχεία και να δημοσιεύουν περισσότερες αναφορές, αλλά πληρώνουν και φόρο εισοδήματος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει ακόμη και διπλή φορολόγηση, μια φορά στα κέρδη και, στη συνέχεια, στα μερίσματα που διανέμονται στους μετόχους.
Με τόσους πολλούς διαφορετικούς ενδιαφερόμενους φορείς που συνεισφέρουν στην ίδια επιχείρηση, οι εταιρείες διατηρούν σταθερότητα.
Δηλαδή, αν κάποιος μέτοχος αποχωρήσει, η επιχείρηση παραμένει σχετικά ανεπηρέαστη.
Αυτό το είδος δομής είναι καλό αν αναζητάτε λίγο περισσότερο ρίσκο, καλές επιλογές χρηματοδότησης και την προοπτική τελικά να «ενταχθείτε στο χρηματιστήριο».
Η ένταξη στο χρηματιστήριο σημαίνει ότι η εταιρεία τελικά θα πουλήσει μετοχές στο κοινό.
S Corporation
Η εταιρεία S είναι ένας τύπος εταιρείας, επίσης αμερικανικός, που προορίζεται να αποφύγει τη διπλή φορολογία που πλήττει τις εταιρείες C.
Για να μετατρέψετε την εταιρεία σας σε S και να αποφύγετε αυτή τη φορολογία, υποβάλλετε έκτακτες εκλογές.
Από τη στιγμή που η επιχείρηση είναι επίσημα S, δε φορολογείται πλέον επί των κερδών κι όλα τα κέρδη κι οι ζημίες μετακυλίονται στους μετόχους.
Όμως, το να γίνετε εταιρεία S δεν είναι εφικτό εάν έχετε περισσότερους από 100 ενδιαφερόμενους και τυχόν ενδιαφερόμενους που δεν είναι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.
B Corporation
Έχουν αποστολές παρόμοιες με μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, αλλά στην πραγματικότητα είναι κερδοσκοπικές εταιρείες.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη τους έχουν στόχο την παροχή δημόσιου οφέλους αλλά θέλουν επίσης να αποκομίσουν κέρδος.
Παρόλο που μπορεί να έχουν διαφορετικούς σκοπούς, η εταιρεία Β δε φορολογείται διαφορετικά από την εταιρεία C.
“Κλειστή” Εταιρεία
Μοιάζει με τη δομή μιας εταιρείας Β και πολλοί από τους κανόνες που σχετίζονται με τις μικρότερες εταιρείες ισχύουν και για τις “κλειστές” εταιρείες.
Σε άλλους τύπους εταιρειών, ο καθένας μπορεί να έχει μετοχές, εφόσον υπάρχει διαθέσιμο απόθεμα.
Εδώ διαφέρουν οι “κλειστές” εταιρείες: οι μετοχές ανήκουν σε άτομα που συνδέονται στενά με την επιχείρηση.
Οι μέτοχοι σε αυτόν τον τύπο επιχειρήσεων επωφελούνται από την προστασία της ευθύνης.
Επίσης, είναι απαλλαγμένοι από απαιτήσεις αναφοράς και πίεση από μετόχους που δε γνωρίζουν πολλά για την επιχείρηση.
Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες εργάζονται στον τομέα της φιλανθρωπίας, της εκπαίδευσης, της θρησκείας, της λογοτεχνίας ή της επιστήμης.
Επειδή υπάρχουν για να εξυπηρετούν το κοινό καλό, δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος.
Για να αποκτήσουν αυτό το καθεστώς απαλλαγής φόρου, οι μη κερδοσκοπικές εταιρείες πρέπει να ακολουθήσουν παρόμοιους κανόνες με τις εταιρείες C κι όλα τα χρήματα να επιστρέψουν στον οργανισμό.
Με άλλα λόγια, τα κέρδη δεν μπορούν να διανεμηθούν στα μέλη του οργανισμού.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί δεν πληρώνουν τους υπαλλήλους τους.
Συνεταιρισμός
Ο συνεταιρισμός είναι μια ιδιωτική επιχείρηση που ανήκει και λειτουργεί από τα ίδια άτομα που χρησιμοποιούν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του.
Ο σκοπός του είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ανθρώπων που τον διοικούν.
Τα κέρδη διανέμονται μεταξύ των ατόμων που εργάζονται στο συνεταιρισμό, γνωστά κι ως χρήστες-ιδιοκτήτες.
Υπάρχει συνήθως ένα εκλεγμένο συμβούλιο που διευθύνει τον συνεταιρισμό και τα μέλη μπορούν να αγοράσουν μετοχές για να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Εν κατακλείδι…
Οι τύποι ιδιοκτησίας μιας επιχείρησης που αναλύσαμε διαφέρουν μεταξύ τους τόσο ως προς τον αριθμό των ιδιοκτητών όσο κι ως προς τις ευθύνες αυτών.
Οι δημόσιες εταιρείες, μάλιστα, μπαίνουν στο χρηματιστήριο αυξάνοντας τη δυνατότητα χρηματοδότησης.
Το κεφάλαιο που διαθέτετε, οι επιχειρηματικοί σας στόχοι κι η όρεξή σας για κίνδυνο είναι τα στοιχεία που σας κατευθύνουν στην επιλογή επιχειρηματικής δομής.
Λάβετε τα παραπάνω υπόψη σας και καλή επιτυχία στο επιχειρηματικό σας ταξίδι!
